tribes movement

Historie van de Inga Tribe

De geschiedenis van het Inga-volk in Putumayo: van de Inca's tot vandaag

Het Inga-volk dat tegenwoordig in het Colombiaanse departement Putumayo woont, heeft zijn oorsprong bij de machtige Inca's.

Hun rijk, bekend als Tawaintisuyu, wat “Land van de Vier Kwartieren” betekent, bestond uit vier provincies: Chinchasuyu in het noordwesten, Antisuyu in het noordoosten, Kuntisuyu in het zuidwesten en Collasuyu in het zuidoosten.
In 1492 kwamen de voorouders van de Inga’s, de Inca’s, aan in Sibundoy en Mocoa. Ze waren op zoek naar uitbreiding van hun grondgebied. Vanuit hun machtscentrum veroverden ze het koninkrijk van de Karas in Quito en trokken verder naar het noorden, naar Condulmarka in de Andes. Via deze bergketen bereikten ze de huidige gemeenten Ipiales en Córdoba in Nariño, waar ze echter stuitten op hevig verzet van de Pastos en de Kuaikeres.

Om hun vijanden te omzeilen, trokken de Inca's door de jungle en langs de oostkant van de bergen.

Ze doorkruisten het land van de Quijos, tussen de rivieren Coca en Aguarico, en het land van de Kofanes, tussen de rivieren Aguarico en Guamués, en bereikten uiteindelijk Putumayo.

De Inca’s waren vooral geïnteresseerd in Mocoa vanwege het vele goud en in Sibundoy vanwege de strategische ligging. De inheemse Kamentsá-indianen kozen ervoor om te onderhandelen in plaats van zich te verzetten. Zo ontstond een overeenkomst waarbij de Inca’s meer geïnteresseerd waren in de bergketen dan in hun land.

De eerste Inga-nederzetting werd gesticht in de Sibundoy-vallei en kreeg de naam Manoi, nu bekend als Santiago. Een andere belangrijke nederzetting was Chaupi Sibundoy (Colón) diende als ontmoetingspunt tussen de Inga’s en de Kamëntsá.

inca's trekken door de jungle
Inca's trekken door de jungle

(Let op: Dit plaatje is decoratief en niet historisch accuraat)

De Inga's erkennen dat hun wortels nauw verweven zijn met de Quechua-sprekende volkeren van Zuid-Amerika.

(Let op: Dit plaatje is decoratief en niet historisch accuraat)

Ze delen niet alleen gelijkenissen in hun manier van denken en doen, maar ook in hun kosmologisch besef, hun relatie tot het universum. Dit zorgt voor een sterke band tussen de Inga’s en andere inheemse volkeren uit de Andes, zoals in Bolivia, Peru en Ecuador.

Met de komst van Spaanse kolonisten begon een periode van kolonisatie en evangelisatie die diepe sporen naliet bij de Inga’s en de Kamëntsá.

Het spreken en leren van hun moedertaal werd verboden, wat leidde tot een groot verlies van hun culturele erfgoed en hun contact met het universum. Ondanks deze onderdrukking blijven de Inga’s en de Kamëntsá een rijke cultuur van rituelen en wijsheid behouden, hoewel hun kosmologie nu minder sterk is.

Vanaf het moment dat de eerste Spaanse kolonisten arriveerden, werden de gebieden van de Inga's en de Kamëntsá langzaam maar zeker van hen afgenomen.

De pacifistische Inga’s en Kamëntsá, samen met de Mocoa’s, verzetten zich tegen de Spaanse veroveraar, maar konden niet ontsnappen aan de koloniale overheersing en de gedwongen bekering tot het katholicisme vanaf 1535.

De komst van de Spanjaarden bracht slavernij met zich mee. De inheemse bevolking werd gedwongen te werken voor de kolonisten. De katholieke kerk, missionarissen, Jezuïeten en Franciscanen arriveerden in 1547 met de opdracht om de inheemse volkeren te bekeren tot het katholieke geloof. Dit ging gepaard met de vernietiging van hun traditionele religies en overtuigingen.

Aan het eind van de 16e eeuw was de Sibundoy-vallei verdeeld in twee nederzettingen: Santiago en Sibundoy, gescheiden door rivieren en ravijnen. Ondanks de harde koloniale periode, blijven de Inga’s en de Kamëntsá hun cultuur en tradities behouden en vechten ze voor het behoud van hun erfgoed.

spaanse kolonisten

spaanse kolonisten zien de Inca's

(Let op: Dit plaatje is decoratief en niet historisch accuraat)

Vanaf de 19e eeuw begon een periode van verzet en emancipatie voor de inheemse volkeren van Putumayo.

Ze vochten tegen de onderdrukking en streefden naar erkenning van hun rechten en autonomie. In de 20e eeuw werden er verschillende inheemse organisaties opgericht die de belangen van de Inga’s en andere inheemse groepen verdedigden.

In de jaren '70 en '80 leidde de opkomst van de guerrillabewegingen en de aanwezigheid van illegale gewapende groepen tot grote onrust en geweld in de regio.

De Inga’s en andere inheemse gemeenschappen werden vaak slachtoffer van het conflict, wat leidde tot gedwongen verhuizingen en verlies van hun land.

Ondanks deze uitdagingen bleven de Inga’s vechten voor hun rechten en het behoud van hun cultuur. In de jaren ’90 en 2000 werden er belangrijke stappen gezet richting de erkenning van inheemse rechten in Colombia.

De grondwet van 1991 erkende de multiculturele en multi-etnische aard van het land, wat leidde tot meer autonomie en bescherming voor inheemse gemeenschappen.

guerilla strijders

Guerilla's trekken door de jungle

(Let op: Dit plaatje is decoratief en niet historisch accuraat)

Vandaag de dag blijven de Inga's trots op hun erfgoed en vechten ze voor het behoud van hun taal, cultuur en tradities.

Ze hebben verschillende culturele en educatieve programma’s opgezet om hun kennis en wijsheid door te geven aan de volgende generaties. Daarnaast blijven ze strijden voor landrechten en de bescherming van hun territorium tegen externe bedreigingen zoals illegale houtkap en mijnbouw.

De geschiedenis van de Inga’s is een verhaal van veerkracht en doorzettingsvermogen. Ondanks de vele tegenslagen en uitdagingen blijven ze hun identiteit en cultuur omarmen en vechten ze voor een betere toekomst voor hun gemeenschap.

Steun de Inga stam

Help de Inga stam door hun authentieke producten te kopen en deel te nemen aan de Tribes Movement. Met elke aankoop gaat 10% van de inkomsten direct terug naar de Inga gemeenschap, wat hen helpt hun culturele erfgoed te behouden en economische stabiliteit te bereiken. Jouw steun maakt een verschil. Koop vandaag nog en draag bij aan een duurzame toekomst voor de Inga stam.